BREVE DE CATHEDRALE
(dindan bolzioù meuragantvloaziek Sant Kaourintin)
Furneza d’he mamm : Karagar, ma c’helenner brezhoneg.
Ar vamm : Ah, c’hwi ‘oar brezhoneg, met brezhoneg Diwan zo un tamm… lid-e-revr, me ’m eus desket brezhoneg war barlenn ma mamm.
Karagar : Mmm, mmm…
Ar vamm : Koant eo ba’r skol ?
Karagar : (goude hirsoñjal da vezañ sur ne oa ket o c’houlenn-hi gantañ hag-eñ e oa he merc’h ur plac’h koant ¡) Ya !
Ar vamm : Ma n’eo ket koant eo ret fustañ anezhi.
Karagar : (goude moustrañ war ar c’hoarioù-ger hudur o tont en e benn) ‘Rafen ket!
Ar vamm : C’hwi zo gwall yaouank d’ober skol vrezhoneg.
Karagar : (lorc’h ennañ) Yaouank, yaouank, pas ken yaouank-se koshoc’h on ‘vit ho merc’h !
Ar vamm : N’oc’h ket, c’hwi ‘peus ‘tro tregont vloaz.
Karagar : Muioc’h a lorc’h ennañ c’hoazh a lavar pe oad eo.
Ar vamm : Me ‘m eus c’hwec’h ha dek ha triugent (sic!).