STEREDENN AR GORNAOUEG
Noz eo anezhi. Stergannek eo an oabl. Diskar loar zo, nemet e vefe an adplanedenn gant he c’hresk. Un hanter gant zo da vezañ gwelet atav ha skedus, ur voem, gant an aer voull. Er Mervent din e spurmantan ar mor. Ken boaz ma’z on d’e welout ken ne veizan ket kentizh pegen marzhus eo. Ar mor a welan ha serret an noz pell zo. Gwenn eo, arc’hantek pa lavarin mat, gant adsked al Loar tra m’eo du-pod an oabl. Eilpennet ar bed evit ur c’houlzadig berrbad, goulaouek ar mor ha teñval an neñv.
Tost yen eo ha bazhadoù skêrijenn tour-tan Pennmarc’h zo ken splann ha biskoazh. Ha sed ur soñj o tiwanañ em spered, ur soñj na gomprenan ket ne’m befe ket e empentet a-raok. En deiz all, pa oamp bet, eñ ha me, o vale dre kêrioù bihan hor parrez nevez, e oamp dibouket war an tevenn, tost d’ar C’hastell, ur bihanig a ledenez m’o doa graet ar C’halianed o difennoù evel e meur a lec’h all damheñvel er C’hap. Tro e oa e selloù war Gornôg pa oa ma re outañ. Diouzh ur pleg iskis deuet en e zaoulagad e ouzon en deus merzet un dra bennak. Sell, emezañ, e welout a reer. Ha me o treiñ ma fenn a-du gantañ. Da gentañ, trellet ma’z on gant mor ar Gornaoueg entanet gant heol an abardaez-noz, ne welan ur siseurt. Pa zeuan da voazañ e tamwelan ur vazhig teñval war an dremmwel. Tour an Enez.
Dizale, noz pe noz, e houarnvarc’hegin betek eno, un droadikelladenn bennak hag e vin erru. Hag e vamin o sellout, a gen tost d’ar gêr, ouzh tour-tan an Enez.